ابن آجروم

ابن آجروم . [ اِ ن ُ ج ُرْ رو ](اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن محمدبن داود صنهاجی (672-723هَ .ق .). عالم نحوی و گویند در فقه و ریاضی نیز تبحر داشته و قرآن و تجوید را در فاس تدریس میکرده . تولد و وفات او در شهر فاس . در قاهره نزد ابوحیان علم نحو فراگرفته . کتاب اجرومیه ٔ او در نحو بعلت ایجاز واختصار در تمام ممالک عربی متداول است و متعلمین نحو آنرا از بر کنند و شرحهای بسیار بر آن نوشته شده است . آجروم گویند لغت بربری به معنی صوفی فقیر است و لقب داود جد او بوده است .