ابن ابی العافیه

ابن ابی العافیه . [ اِ ن ُ اَ بِل ْ ی َ ] (اِخ ) موسی . مؤسس دولتی است که چندی در مکناسه از نواحی مغرب اقصی تشکیل یافته از 325 تا 463 هَ .ق . نخستین آنان موسی و پس از وی پسرش ابراهیم و بعد از او ابوعبدالرحمن بن ابراهیم و محمدبن ابی عبدالرحمن و قاسم بن محمد بترتیب فرمانروائی داشته اند. در سال 463 یوسف بن تاشفین از سلاطین مرابطی قاسم را بکشت ودولت آنان را برانداخت و مملکت ایشان را مالک شد.