ابن ابی حفصه

ابن ابی حفصه . [ اِ ن ُ اَ ح َ ص َ ] (اِخ ) ابوالهندام مروان بن سلیمان بن یحیی بن ابی حفصه ٔ شاعر (105-182 یا 181 هَ .ق .). اصلاً ایرانی و جد او ابوحفصه از مردم اصطخر فارس بوده . در زمان عثمان به کودکی او را به مدینه بردند و بعضی گویند طبیبی یهودی بوده از موالی سموأل بن عادیا و در زمان عثمان اسلام آورده و قول اول صحیح است چه سموأل اقلاً صد سال قبل از عثمان میزیسته ست . ابن ابی حفصه شاعری معروف بوده و او را از فصحای رتبه ٔ اول شمرند. و معن بن زائده یک قصیده ٔ او را سیصدهزار درم صلت بخشیده است .