ابن اللبودی

ابن اللبودی . [ اِ نُل ْ ل َب ْ بو ] (اِخ )صاحب نجم الدین ابوزکریا یحیی بن شمس الدین ، فرزند ابوعبداﷲ محمدبن اللبودی آنف الذکر. او در طب و حکمت و سایر فنون و علوم از پدر درگذشت . در شعر و ادب نیز مهارتی بسزا داشت . مولد او حلب است . در عهد صِبا با پدر به دمشق شد و در آنجا به کسب دانش پرداخت و در فن طبابت بکمال رسید و بخدمت ملک منصور ابراهیم بن شیرکوه پیوست و بقول ابوالفرج بریاست دیوان و پس از آن بمقام وزارت رسید و شاید لقب صاحب حاکی از این منصب اوست . و643 هَ .ق . پس از وفات ملک منصور به مصر شد و ملک صالح نجم الدین ایوبی وی را بنظارت دیوان اسکندریه گماشت و سپس همین منصب در شام بدو مفوض گشت . وی رامنشآتی بلیغ در نهایت فصاحت و اشعار لطیفه ٔ رائقه است . او راست : مختصر الکلیات من کتاب القانون لابن سینا . مختصر کتاب المسائل لحنین بن اسحاق و فصول ابقراط. مختصر کتاب الاشارات و التنبیهات لابن سینا. مختصر کتاب عیون الحکمه لابن سینا. مختصر کتاب الملخص للرازی . مختصر کتاب المعالمین فی الاصولین . مختصر کتاب اقلیدس . مختصر مصادرات اقلیدس . کتاب اللمعات فی الحکمه . آفاق الاشراق فی الحکمة. المناهج القدسیه فی العلوم الحکمیه . کافیةالحساب فی علم الحساب . غایةالغایات فی المحتاج الیه من اقلیدس و المتوسطات . تدقیق المباحث الطبیة فی تحقیق المسائل الخلافیه . مقالة فی البرشعثا. ایضاح الرأی السخیف من کلام الموفق عبداللطیف . غایةالاحکام فی صناعةالاحکام . الرسالةالسنیة فی شرح المقدمة المطرزیة.الانوارالساطعات فی شرح الاَّیات البینات . نزهةالناظر فی المثل السائر. الرسالةالمنصوریه فی الاعدادالوفقیه . الزاهی فی اختیار زیج الشاهی . الزیج المقرب المبنی علی الرصد المجرب . و ابن لبودی در 665 حیات داشته است .