ابن دبیثی
لغتنامه دهخدا
ابن دبیثی . [ اِ ن ُ دَ / دُ ب َ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن ابی المعالی سعید (558-637 هَ .ق .). و در حبیب السیر وفات او به سال 632 آمده است . اصل او از گنجه و پدران او بواسط هجرت کرده اند. مولد ابن دبیثی واسط است . در فقه و تاریخ استاد بوده . او راست : کتاب تاریخ واسطو کتاب ذیل سمعانی و ذیل تاریخ بغداد خطیب . دبیثا نام قریه ای است بواسط و دبیثی منسوب بدان قریه است .