ابن زرعه

ابن زرعه . [ اِ ن ُ زُ ع َ ] (اِخ ) ابوعلی عیسی بن اسحاق بن زرعه بن مرقس بن زرعةبن یوحنا. با ابن الندیم صاحب الفهرست معاصر بوده . او از مبرزین علمای منطق و فلسفه و مجوّدین مترجمین و نَقَله است . مولد او به بغداد به سال 330 هَ .ق . از کتب اوست : کتاب اختصار کتاب ارسطو در معمور ارض . کتاب اغراض . کتب منطقیه ٔ ارسطو. کتاب معانی ایساغوجی . کتاب معانی قطعه از مقاله ٔ سیم از کتاب السماء. کتابی در عقل . کتاب النمیمه . و از ترجمه های او از سریانی است : کتاب الحیوان ارسطو. کتاب منافع اعضاء حیوان بتفسیر یحیی النحوی . مقاله ای در اخلاق . کتاب خمس مقالات از کتاب نیقولاوس در فلسفه ٔ ارسطو. متن کتاب مغالطات ارسطو.