ابن شاذان

ابن شاذان . [ اِ ن ُ ] (اِخ ) ابوالحسن محمدبن احمدبن علی بن حسن بن شاذان قمی . محدث شیعی در مائه ٔ چهارم هجری . از ابن بابویه و دیگران روایت کرده و ابن قولویه خال او بود. تاریخ وفات اونیامد ولیکن در سال 402 هَ .ق . بمکه بوده و کراجکی در این سال از او حدیث شنیده است و سی وهشت سال قبل از آن در سال 374 در کوفه میزیسته و بتحصیل علم حدیث اشتغال داشته است . او راست کتابی در مناقب امیرالمؤمنین علی علیه السلام . پدر او احمدبن علی نیز از محدثین و علمای شیعه است . او راست : کتاب زادالمسافر و امالی . (از روضات ) (از رجال ابوعلی ) (از رجال نجاشی ).