ابن شجری

ابن شجری . [ اِ ن ُ ش َ ج َ ] (اِخ ) شریف ابوالسعادات هبةاﷲبن علی بن محمدبن حمزه ٔ حسنی بغدادی (450-542 هَ .ق .). ادیب نحوی ، منسوب به شجرة قریه ای نزدیک مدینه یا شجره نام مردی از عرب . چندی در کرخ نقیب علویین بود. او راست : کتاب امالی در هشتادوچهار مجلس در فنون ادب و کتاب حماسه نظیر دیوان حماسه ٔ ابوتمام و شرح لمع ابن جنی و شرح تصریف الملوکی . زمخشری در سفر مکه صحبت او درک کرد و به بیت ذیل متنبی تمثل جست :
و اَستکبر الاخبار قبل لقائه
فلما التقینا صغَّر الخَبَرَ الخُبرُ.