ابن شخباءلغتنامه دهخداابن شخباء. [ اِ ن ُش َ ] (اِخ ) ابوعلی حسن بن عبدالصمد عسقلانی . در نثر عربی بلیغ و خطبه ها و رسائل او مشهور است و شعر نیز میگفته و در قاهره به سال 482 هَ .ق . درگذشته است .
