ابن عاصم
لغت‌نامه دهخدا
ابن عاصم . [ اِ ن ُ ص ِ ](اِخ ) ابوطالب مفضل بن سلمةبن عاصم لغوی ، بمذهب کوفیین . ازجمله ٔ فتح بن خاقان بمائه ٔ سیم هجری . او ابن الاعرابی و دیگر علمای فن را دیده و استدراکی بر کتاب العین خلیل نوشته است . و از اوست : کتاب البارع در علم لغت . کتاب ضیاءالقلوب فی معانی القرآن و غریبه و مشکله . کتاب معانی القرآن مفسر. کتاب الاشتقاق . کتاب الفاخر فیما یلحن فیه العامه . کتاب الرد علی الخلیل و اصلاح ما فی کتاب العین من الغلط و المحال و التصحیف . کتاب العطر و اجناسه . و نیز او دیوان زیادةبن زید الصمة القشیری را گرد کرده است . پدر ابوطالب ، ابومحمد سلمةبن عاصم نیز از ادباء نحویین و شاگرد فَرّاء معروف است .
