ابن قدامه
لغت‌نامه دهخدا
ابن قدامه . [ اِ ن ُ ق ُ م َ ] (اِخ ) موفق الدین ابومحمد عبداﷲبن احمدبن محمدبن قدامةدمشقی . محدث و فقیه حنبلی . مولد او در 541 هَ .ق . به دمشق و وفات در 620. برای کسب علم سفرهای بسیار کرد و سپس در بغداد اقامت گزید. از کتب اوست : کتاب البرهان . کتاب المغنی فی الفقه . کتاب المقنع. کتاب العمده . کتاب ذم التأویل . مسألةالغلو. قنعةالادیب و غیرها.
