ابن ماکولا

ابن ماکولا. [ اِ ن ُ ] (اِخ ) ابونصر علی بن هبةاﷲبن علی بن جعفربن علکان ، از نسل ابودلف قاسم بن عیسی عجلی . اصل او از جرفادقان یکی از اعمال اصفهان است . پدراو ابوالقاسم هبةاﷲ وزارت امام قائم بامراﷲ داشت و عم ّ او ابوعبداﷲ حسن بن علی قاضی بغداد بود. علی حدیث بسیار شنود و مصنفات نافعه داشت و از مشایخ عراق و شام و غیر آنها فوائد کثیره گرفت . او یکی از فضلاء مشهور است و تتبع الفاظ مشتبهه در اسماء اعلام کرده و از این اسماء عده ٔ کثیری گرد آورده است . او را ذیلی برکتاب الموتنف تکملة المختلف خطیب هست موسوم به کتاب الاکمال ، و آن مشتمل فوائد جَمّه و معتمدعلیه محدثین و ارباب این فن میباشد. و ابن نقطه محمدبن عبدالغنی را بر اکمال ذیلی است . و اگر از ابونصر علی جز این کتاب به دست نبود برای درک مقام علمی و کثرت ضبط و اتقان او محتاج بگواه دیگر نبودیم . ولادت ابونصر در عکبرا به سال 421 هَ .ق . بوده و غلامان او وی را بجرجان در چهارصد و هفتاد واند بکشتند. ابوالفرج بن الجوزی در کتاب خود موسوم به المنتظم قتل او را به سال 475 گفته است و بعضی 486 و برخی 479 و بروایتی 486 در خراسان و بقولی باهواز نوشته اند، و حمیدی گوید در جرجان براه خراسان غلامان ترک او را بکشتند و مال او را تاراج کرده و بگریختند. (نقل باختصار از ابن خلکان ).