ابن مضاء

ابن مضاء. [ اِ ن ُ م َ ] (اِخ ) ابوالعباس احمدبن عبدالرحمن بن محمدبن سعیدبن حریث بن عاصم لخمی ، ملقب به قاضی الجماعة. مولد او بقرطبه به سال 513 هَ .ق . او در بسیاری از علوم زمان مانند اصول و کلام و طب و حساب و هندسه و حدیث و نحو بصیرت داشت و در نظم و نثر بارع بود. چندی قضای فاس و جز آن راند. و در 592 باشبیلیه درگذشت .