ابن نجار

ابن نجار. [ اِ ن ُ ن َج ْ جا ] (اِخ ) حافظ محب الدین ابوعبداﷲ محمدبن محمودبن حسن بن هبةاﷲ. ادیب و مورخ و محدث . مولد او بغداد به سال 578 هَ . ق . مدت بیست وهفت سال بسفرهای علمی و بسیاحت گذرانید و بسیاری از بلاد اسلام را بدیدو درک صحبت عده ای عظیم از اساتید کرد. او راست : ذیلی طویل بر تاریخ بغداد خطیب و از تألیفات دیگر اوست : القمرالمنیر فی المسندالکبیر. کنزالانام فی معرفة السنن والاحکام . المتفق و المفترق . نسبة المحدّثین الی الاَّباء و البلدان . العوالی . المعجم . جنةالناظرین فی معرفة التابعین . الکمال فی معرفة الرجال . العقدالفائق فی عیون اخبار الدنیا و محاسن تواریخ الخلائق . الدرةالثمینه فی اخبار المدینه . نزهةالوری فی اخبار ام ّالقری . روضةالاولیاء فی مسجد ایلیا. الازهار فی انواع الاشعار. سلوةالوحید و غررالفوائد. مناقب الشافعی . الزهر فی محاسن شعراء اهل العصر. نشوان المحاضره . نزهةالطرف فی اخبار اهل الظرف . اخبارالمشتاق فی اخبار العشاق . الشافی فی الطب . وفات او به سال 643 بوده است .