ابواحمدلغتنامه دهخداابواحمد. [ اَ اَ م َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن محمدبن یزداد. او کتاب تاریخ پدر خویش ابوصالح عبداﷲ را تمام کرد تا سنه ٔ 300 هَ . ق .