ابوالاسوارلغتنامه دهخداابوالاسوار. [ اَ بُل ْ اَس ْ ](اِخ ) ابوالسوار. شاووربن منوچهربن شاوورنبه ٔ شاووربن فضلون از فرمانروایان ارّان و ارمنستان . او در سال 518 هَ . ق . مغلوب پادشاه گرجستان و دستگیر گشت .
