ابوالحسن محاملی

ابوالحسن محاملی . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ن ِ م َ م ِ ] (اِخ ) احمدبن محمدبن القاسم بن اسماعیل بن سعدبن ابان الضبی . فقیه شافعی . مولد او به سال 368 هَ . ق . وی در فقه شاگرد ابوحامد اسفراینی بود و در ذکاء و حسن فهم از اقران درگذشت و در فقه براعت یافت و در حیات استاد و هم پس از او به بغداد تدریس کرد و از محمدبن مظفر و طبقه ٔ او استماع حدیث داشت . او راست بمذهب شافعی : کتاب المجموع و آن کتابی بزرگ است . کتاب المقنع. کتاب اللباب . کتاب اوسط. کتاب المسائل فی الفروع . و در علم خلاف او را تصانیف بسیار است . در سال 415 درگذشته است .