ابوالحسینلغتنامه دهخداابوالحسین . [ اَ بُل ْ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن بنان . یکی از مشایخ صوفیه ، شاگرد ابوسعید خزاز. وفات او در اوائل مائه ٔ چهارم هجری . و رجوع به نامه ٔ دانشوران ج 3 ص 93 شود.
