ابوالطفیللغتنامه دهخداابوالطفیل . [ اَ بُطْ طُ ف َ ] (اِخ ) الاحمسی . شبیل بن عوف بن ابی حیّه . او بزمان جاهلیّت درک صحبت رسول صلوات اﷲ علیه کرد و بزهد معروف است و از عمربن الخطاب و زیدبن ارقم حدیث کند.
