ابوالکنودلغتنامه دهخداابوالکنود. [ اَ بُل ْ ک َ ] (اِخ ) الهمدانی . عبداﷲبن الکنود. تابعی است ودرک صحبت عمر کرده بود و هم از اصحاب امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب بود و در فتنه ٔ ابن الزبیر کشته شد.
