ابوانلغتنامه دهخداابوان . [ اَب ْ ] (اِخ ) نام قریه ای به صعید ادنی در غربی نیل و آنرا ابوان عطیه گویند. || شهری بنزدیک دمیاط، نسبت بدان بؤنی باشد: حمز بؤنی . || قریه ای از خره ٔ بهنسی ، هم به صعید.
