ابوحکبلغتنامه دهخداابوحکب . [ اَ ح ُ ک َ ] (ع اِ مرکب ) شباهنگ . شب آویز. دشت ماله . مرغ حق . بیلی . باقلی . چوک . چوکک . حق گوی . ضوع . و آن مرغی است که بشب در بهاران بیک پای ازدرخت آویزد و ساعتها آوازی پیاپی چون «هو» برآرد.
