ابوخراشلغتنامه دهخداابوخراش . [ اَ خ ِ ] (اِخ ) هذلی . از فضالةبن عبید استماع حدیث کرده و عمران بن عبدالرحمن ازدی از وی روایت کند. رجوع به ابوخراش خویلد شود.
