ابوذکوان
لغت‌نامه دهخدا
ابوذکوان . [ اَ ذَک ْ ] (اِخ ) قاسم بن اسماعیل الوراق . او راست : کتاب معانی الشعر، و این کتاب را ابن درستویه از او روایت کرده . و او علامه ٔ اخباریست و درک خدمت جماعتی از علماء کرده و توزی شوهرمادر اوست . ابوذکوان در ایام زنج به سیراف افتاد. (از ابن الندیم ).
