ابوسعد

ابوسعد. [ اَ س َ ] (اِخ ) سمّان یا ابوسعید اسماعیل بن علی بن زنجویه الرازی السمان حافظ. صاحب کشف الظنون در ذیل الموافقه بین اهل البیت و الصحابه می نویسد: مؤلف او اسماعیل بن علی زنجویه رازی سمان حافظ است ، مکنی به ابی سعید. وفات او به سال 445 هَ . ق . بوده است و جاراﷲ محمودبن عمر زمخشری با حذف اسانید و تکرار این کتاب را مختصر کرده است وصاحب روضات ترجمه ای بنام اسماعیل بن علی بن الحسین سمان منعقد ساخته و گوید او حافظ ثقه ای و نیکو ثقه بود. او راست : کتاب البستان فی تفسیرالقرآن ، در ده مجلد. کتاب الرشاد در فقه . المدخل در نحو. الریاض در احادیث . سفینةالنجاة در امامت و کتاب الصلوة و کتاب الحج و المصباح در عبادات و النور فی الوعظ. و گوید: سیدان مرتضی و مجتبی دو پسر داعی الحسینی الرازی از شیخ حافظ مفید ابی محمد عبدالرحمن بن احمد نیشابوری از اسماعیل این کتب را روایت کرده اند. (از فهرست شیخ منتجب الدین ). رجوع به ابوسعد اسماعیل بن علی سمان شود.