ابوسعدلغتنامه دهخداابوسعد. [ اَ س َ ] (اِخ ) یحیی بن ابی سعید البصری ، محدّث و زاهدی معروف و گویند بیست سال هرشب یک ختم قرآن کرد و چهل سال پیش از زوال به مسجد حضور یافت . وفات او به سال 198 هَ . ق . بود. رجوع به حبط ج 1 ص 286 شود.
