ابوصفره
لغت‌نامه دهخدا
ابوصفره . [ اَ ص ُ رَ ] (اِخ ) پدر مهلب ، تابعی است و نام او ظالم بن سارق یا سراق بن صبح کندی . ازدی عتکی . از مردم یمن وجدّ مهالبه یاآل مهلب . او بعهد رسول صلوات اﷲ علیه ایمان آورد لکن شرف صحبت رسول نیافت و به روزگار خلافت امیرالمؤمنین علی علیه السلام از دست آن حضرت امارت یمن داشت و بعضی گویند ابوصفره کنیت ابوالمهلب بن ابی صفره است .
