ابوعبدا

ابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) عبّادانی . وی بمائه ٔ سیم در عبادان میزیست و شاگرد سهل بن عبداﷲ تستریست و درک صحبت شبلی کرده است . و او گفت کار دانش راست اگر بعمل پیوسته باشد. رجوع به نامه ٔ دانشوران ج 3 ص 59 شود.