ابوعروبه
لغت‌نامه دهخدا
ابوعروبه . [ اَ ع َ ب َ ] (اِخ ) حسین بن مودود حرانی . او حدیث شیوخ را تصنیف می کرد. (ابن الندیم ). وی فقیهی بوده است به حرّان . و در کشف الظنون ، کتاب امالی و کتاب تاریخ بنام ابوعروبه ٔ حرانی آمده است و ظاهراً ابوعروبه مؤلف این دو کتاب اخیر همین حسین بن مودود است .
