ابوعصیده

ابوعصیده . [ اَ ع َ دَ ] (اِخ ) احمدبن عبیدبن ناصح بن بلنجر کوفی . اصل وی از دیلم است . و ابن الندیم گوید: ابوعصیده احمدبن عبید ناصح از علمای لغت و نحو بمذاهب کوفیین است و قاسم انباری از او روایت کند و او معلم فرزندان متوکل و منتصر و معتز خلیفه بود و از کتب اوست : کتاب مقصور و ممدود. کتاب مذکر و مؤنث . کتاب زیادات از معانی شعر. کتاب عیون اخبار و اشعار - انتهی . و کنیت دیگر او بوجعفر است . وفات وی 273 یا 278 هَ . ق . بوده است . و شاگرد اصمعی و واقدی است و گویند در وقتی که مؤدبی برای فرزندان متوکل طلب میکردند عده ٔ بسیار از ادباء راگرد کردند و پس از اختبار و امتحان ابوعصیده و ابن قادم را از میان برگزیدند. و رجوع به احمد... شود.