ابوعلیلغتنامه دهخداابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) بصیر. از شعرای مخضرمی و مترسل بلیغ. میان او و ابی العینا مکاتبات و مهاجات بود. او راست : کتاب رسائل و دیوان شعر.
