ابوقریعهلغتنامه دهخداابوقریعه . [ اَ ق ُ ؟ ع َ ] (اِخ ) محمدبن عبدالرحمن . قاضی القضاة به سندیه . معاصر مهلبی وزیر. او در سرعت اجوبه ٔ هزلیه اعجوبه ای بوده است . وفات به سال 366 هَ . ق .
