ابومنصورلغتنامه دهخداابومنصور. [ اَ م َ ] (اِخ ) حافظ غیاث . ابن المقیم السلمی الکوفی زاهد و عابد. وفات او به سال 132 هَ . ق . رجوع به حبط1 ص 268 شود.
