ابوهفان

ابوهفان . [ اَ هََ ف ْ فا ] (اِخ ) المهزمی . عبداﷲبن احمدبن حرب بن خالد. او از شعرای مخضرمی الدولتین و لغوی است . و علم لغت از اصمعی فراگرفت و یموت بن المزرع از او روایت کند. او مردی بی پروا و تنک مایه و تنگدست و باده پرست بود. او راست : کتاب اخبارالشعراء و کتاب صناعةالشعر.و195 هَ . ق . درگذشت و از شعر اوست در صفت شمشیر:
فاذا ما سللته بهر الشمَ
َس َ ضیاءً فلم تکد تستبین
وکأن ّ الفرند و الرونق السا-
ئل فی صفحتیه ماء معین
مایبالی من انتضاه لحرب
ا شمال سَطَت به ام یمین .
و هم او راست :
ایا رب ّ قد رکب الأرذلون
و رجلی من رجلتی حافیة
فان کنت حاملنا مثلهم
والا فارحلنی الثافیة.
رجوع به معجم الأدباء چ مارگلیوث ج 4 ص 288 شود.