ابیل

ابیل . [ اَ ] (ع ص ،اِ) به زبان سُریانی ، مهتر ترسایان . پارسای ترسایان . صاحب ناقوس ترسایان . (منتهی الارب ). سر زاهدان نصاری . (مهذب الأسماء). راهب نصاری . (دستوراللغه ). رئیس نصاری . کشیش سر زاهدان . ابیلی . (السامی فی الاسامی ).
- ابیل الابیلین ؛ مهتر عیسی علیه السلام .
|| اندوهگین . (منتهی الارب ). || دسته ٔ کاه . (منتهی الارب ). جوالیقی گوید: الأبیل ؛ الراهب ، فارسی ّ مُعرّب ... و هی عصا الناقوس . ج ، ابیلون ، ابیلین .