ابی فؤنلغتنامه دهخداابی فؤن . [ اُ ف ُ ءَ ] (معرب ، اِ) گلی است کبود که بیشتر در گندم زارها روید از خانواده ٔ قنطوریون و آنرا به ترکی حسن بیگ اودی و در تداول عوام زارعین نان روغنی گویند. و عربی آن مرّار باشد.
