اتر
لغت‌نامه دهخدا
اتر. [ اَ ت َ ] (اِ) در تداول خانگی ، فال بد.
- اترزدن ؛ فال بد زدن . شگون بد زدن . تشاؤم .
|| رشته ٔ دراز که بازیاران گاه ریاضت بر پای باز بندند تا آنگاه که خواهند بازگردانند.
- اترزدن ؛ فال بد زدن . شگون بد زدن . تشاؤم .
|| رشته ٔ دراز که بازیاران گاه ریاضت بر پای باز بندند تا آنگاه که خواهند بازگردانند.
