اتواءلغتنامه دهخدااتواء. [ اِت ْت ِ ] (ع مص ) پناه گرفتن بجائی . || جای گرفتن : اتویت منزلی و الیه بالابدال والادغام و ایتویت علی التصحیح ؛ پناه و جای گرفتم به آن . (منتهی الارب ).
