اتوکشی
لغت‌نامه دهخدا
اتوکشی . [ اُ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل اتوکش .
- خمره ٔ اتوکشی ؛ نیم خمی که درون آن آتش می نهادند و جامه رابرای هموار کردن یا چین دادن بدان می کشیدند.
- مثل خمره ٔ اتوکشی ؛ سری بزرگ و بدشکل .
- خمره ٔ اتوکشی ؛ نیم خمی که درون آن آتش می نهادند و جامه رابرای هموار کردن یا چین دادن بدان می کشیدند.
- مثل خمره ٔ اتوکشی ؛ سری بزرگ و بدشکل .
