اتین
لغت‌نامه دهخدا
اتین . [ اِ ی ِ ] (اِخ ) نام نُه تن از پاپهای مسیحی :
اتین اول ، پاپ از سال 254 تا 257 م . ذکران وی دوم اوت است .
اتین دوم ، از سال 752 تا 757 م . پاپ بوده و از پپن لوبرف ، متحد خویش در جنگ برعلیه استولف ، اگزارکات ِ راون را، که منبع قدرت دنیوی پاپ ها گردید، دریافت کرد.
اتین سوم ، از سال 768 تا 772 م . پاپ بود.
اتین چهارم ، از سال 816 تا 817 م . مقام پاپی داشت .
اتین پنجم ، از سال 885 تا 891 م . پاپ بود و به کثرت احسان مشهور است .
اتین ششم ، از 896 تا 897 م . پاپ بود و او را بخبه بکشتند.
اتین هفتم ، از 929 تا 931 م . پاپ بود.
اتین هشتم ، از 939 تا 942 م . سمت پاپی داشت .
اتین نهم ، از 1057 تا 1058 م . پاپ بود.
اتین اول ، پاپ از سال 254 تا 257 م . ذکران وی دوم اوت است .
اتین دوم ، از سال 752 تا 757 م . پاپ بوده و از پپن لوبرف ، متحد خویش در جنگ برعلیه استولف ، اگزارکات ِ راون را، که منبع قدرت دنیوی پاپ ها گردید، دریافت کرد.
اتین سوم ، از سال 768 تا 772 م . پاپ بود.
اتین چهارم ، از سال 816 تا 817 م . مقام پاپی داشت .
اتین پنجم ، از سال 885 تا 891 م . پاپ بود و به کثرت احسان مشهور است .
اتین ششم ، از 896 تا 897 م . پاپ بود و او را بخبه بکشتند.
اتین هفتم ، از 929 تا 931 م . پاپ بود.
اتین هشتم ، از 939 تا 942 م . سمت پاپی داشت .
اتین نهم ، از 1057 تا 1058 م . پاپ بود.
