اثابه
لغت‌نامه دهخدا
اثابه . [ اِ ب َ ] (ع مص ) پرآب گردانیدن (حوض )
- اثاب الحوض . (منتهی الارب ). || پاداش دادن . (تاج المصادر بیهقی ): اثابه اﷲ. (منتهی الارب ). || بشتافتن . || فربه شدن پس از لاغری از مرض . || اعاده کردن چیزی . (منتهی الارب ). || به اعتدال مزاج بازآمدن . به شدن از بیماری . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ).
- اثاب الحوض . (منتهی الارب ). || پاداش دادن . (تاج المصادر بیهقی ): اثابه اﷲ. (منتهی الارب ). || بشتافتن . || فربه شدن پس از لاغری از مرض . || اعاده کردن چیزی . (منتهی الارب ). || به اعتدال مزاج بازآمدن . به شدن از بیماری . (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ).
