اثبجلغتنامه دهخدااثبج . [ اَ ب َ ] (ع ص ) مرد پهن پشت . (منتهی الارب )(تاج المصادر). فراخ پشت . (زوزنی ). || مردبیرون آمده پشت . (منتهی الارب ). کوژپشت . پشت کوز. || مرد بزرگ شکم . (منتهی الارب ). مؤنث : ثَبْجاء.
