اثلةلغتنامه دهخدااثلة. [ اَ ل َ ] (ع اِ) واحد اَثل ،بمعنی درخت شوره گز. || متاع خانه . || خواربار. || ساز و سامان . || بیخ . (منتهی الارب ). || حسب : نحت در اثله ؛ طعن ِ در حسب . || اصل چیز. ج ، اَثلات .
