اثواءلغتنامه دهخدااثواء. [ اِث ْ ] (ع مص ) فرودآمدن : اثوی بالمکان . || دیر ماندن . (منتهی الارب ). مقیم شدن . (تاج المصادر). || ملازم اقامت گردانیدن کسی را. (منتهی الارب ). مقیم گردانیدن .(تاج المصادر). || مهمانی کردن کسی را.
