اجرد

اجرد. [ اَ رَ ] (ع ص ، اِ) شتری که بعلت جَرَد مبتلاباشد. || نره ٔ ستور، یا عام است . || پشت : رمی علی اجرَدِه ؛ ای ظهره . || بسیار سبقت کننده و درگذرنده . (منتهی الارب ). || مکان اجرد؛ زمین بی نبات . (زوزنی ). جای بی نبات . وکذلک فضاء اجرد. (منتهی الارب ). ج ، اجارِد. || رجل اجرد؛ مرد بی موی . آنکه موی بر تن ندارد. ضدّاشعر. خُردموی . (تاج المصادر) (زوزنی ). مؤنث : جَرْداء. ج ، جُرد. (منتهی الارب ). || فرس اجرد؛ اسب کوتاه و تنک موی و آن مدحی است اسب را. (منتهی الارب ). اسب بی مو. اسب [ و استر ] نرم موی . ج ، جُرد. (زمخشری ). || بی پرز (جامه ). || آزاد. کامل . تمام : یوم اجرد؛ روز تمام . (منتهی الارب ). || اجردان ؛ دو روز یا دو ماه . (منتهی الارب ).