اجلع

اجلع. [ اَ ل َ ] (ع ص ) آنکه دو لبش بر دندانها فراهم نیاید. آنکه لبش فراهم نیاید اندر وقت سخن گفتن . (زوزنی ). آنکه لبش فراهم نیاید چون سخن گوید. (تاج المصادر). آنکه لبهای او بهم نیاید و دندان را نپوشد. آنکه دندانهای پیش وی گشاده باشد از لب سفلی . (منتهی الارب ). گشاده دندانهای پیشین . || برهنه شرم . مردی که شرم او منکشف شود. آنکه شرم وی همیشه برهنه باشد.