اجلواذلغتنامه دهخدااجلواذ. [ اِ ل ِوْ وا ] (ع مص ) شتافتن . (صراح ). تیز رفتن . || نیک رفتن شتر. (زوزنی ). || دیر کشیدن . دراز شدن . || رفتن باران : اجلوذ المطر؛ اذا امتدّ وقت تأخره و انقطاعه .
