احتطاب
لغت‌نامه دهخدا
احتطاب . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) احتطاب مطر؛ برکندن باران بیخهای درخت را. || حَطْب . هیمه اندوختن . جمع الحطب . (تاج المصادر). هیمه جمع کردن یا هیزم کشیدن برای کسی . (منتهی الارب ). || هیزم ریزه ها خوردن . (در قاموس : رعی دِق َّالحطب ) . || هیزم اندوختن . || احتطاب کسی را در امری ؛ ردیف او گشتن در کاری .
