احتواش

احتواش . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) احتواش صید؛ رمانیدن صید را بسوی یکدیگر. (منتهی الارب ). درهم رمانیدن صید. || احتواش قوم بر؛ در میان گرفتن قوم کسی را. (منتهی الارب ). گرد فروگرفتن جماعت کسی یا چیزی را. گرد برآمدن . کسی در میان گرفتن . (تاج المصادر).