احلیل فوقانیلغتنامه دهخدااحلیل فوقانی . [ اِ لی ل ِ ف َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سوراخی غیرطبیعی که در بعض کسان بالای نره برای خروج بول باشد.
